Γράφει η Ελισσάβετ Λίζα Μιχαλοπούλου
Θερμή
μέθοδος
(Hot
Process)
Είναι
η βιομηχανική μέθοδος παρασκευής
σαπουνιού ή αλλιώς η παραδοσιακή μέθοδος,παρασκευής σαπουνιού, κυρίως από ελαιόλαδο στην
Ελλάδα.
Στη μέθοδο
αυτή, το μίγμα ελαίων- σόδας σαπωνοποιείται
με τη θερμότητα, δηλ. βράζει σε χαμηλή
θερμοκρασία μέχρι την ολοκλήρωση της
σαπωνοποίησης. Στην βιομηχανία με τη
χρήση αλατιού διαχωρίζεται η φυσική
γλυκερίνη, η οποία πωλείται ξεχωριστά
για διάφορες χρήσεις επιφέροντας έτσι
επιπλέον κέρδος .
Παλιά
στα χωριά έφτιαχναν μόνοι τους σπιτικό
σαπούνι από ελαιόλαδο για να έχουν όλο
το χρόνο. Συνήθως το έφτιαχναν το
Σεπτέμβριο μήνα που ο καιρός ήταν ακόμα
καλός και η θερμοκρασία ιδανική για να
γίνει. Τότε επίσης μάζευαν και το λάδι
από τον πυθμένα των βαρελιών που είχε
και μούργα για να μην πάει χαμένο και
το χρησιμοποιούσαν για το σαπούνι τους.
Στην θερμή
μέθοδο, λόγω της θερμοκρασίας που
υφίσταται ο σάπωνας, αναγκάζεται να
ρίξει άμεσα το pH του, πριν ακόμη ολοκληρωθεί
η διαδικασία, κάτι που δεν γίνεται με
την ψυχρή μέθοδο. (θα δούμε την διαδικασία
σε άλλο άρθρο).
Ποια
είναι η διαδικασία?
Η
διαδικασία έχει ως εξής: αφού έχουμε
καταλήξει στην συνταγή μας ,παίρνουμε
πάντα τα μέτρα ασφαλείας (γάντια μιας
χρήσης, προστατευτικά γυαλιά, μακρυμάνικη
μπλούζα, καλά αεριζόμενος χώρος, όχι
παιδιά και pet
την ώρα που φτιάχνουμε το διάλυμα σόδας
– νερού). Ζυγίζουμε τα υλικά μας και
ξεκινάμε. Ρίχνουμε την σόδα στο νερό
και ποτέ το αντίθετο (δεν εισπνέουμε
τις αναθυμιάσεις) ανακατεύουμε καλά
μέχρι να διαλυθεί πλήρως. Έπειτα βάζουμε
τα λάδια μας και τα βούτυρα (εάν
περιλαμβάνονται στην συνταγή) σε μια
ανοξείδωτη κατσαρόλα ή σε ένα slow
cooker
και ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά. Μόλις
θερμανθούν ελαφρώς, ρίχνουμε το διάλυμα
μας. Εδώ δεν μας πειράζει το να έχουν
διαφορετική θερμοκρασία τα λάδια με
την σόδα. Με το στικ μπλέντερ αναδεύουμε,
μέχρι να δημιουργήσουμε ένα χυλό (να
φτάσει στο trace).
Βγάζουμε το στικ μπλέντερ και παίρνουμε
μια σπάτουλα ή ξύλινη κουτάλα και
ανακατεύουμε. Αφήνουμε το μείγμα μας
να μαγειρευτεί για αρκετή ώρα, με κλειστό
καπάκι ανακατεύοντας περιοδικά. Το νου
σας γιατί φουσκώνει λίγο, καθώς το
σαπούνι μας, μαγειρεύετε. Θα δείτε ότι
όσο περνάει η ώρα έχει αρχίσει να παίρνει
την μορφή σαν να είναι ‘’κομμένο’’
και να μοιάζει σαν τζελ. Σε αυτήν την
φάση κατεβάζουμε από την φωτιά και
προσθέτουμε χρώμα και άρωμα (εγώ αφήνω
να πέσει και λίγο η θερμοκρασία).
Έπειτα
το βάζουμε με την κουτάλα/σπάτουλα στα
καλούπια μας και αφήνουμε μέχρι να
σταθεροποιηθεί. Τέλος το βγάζουμε, το
κόβουμε και το αφήνουμε για μια εβδομάδα
να στεγνώσει καλά και είναι έτοιμο προς
χρήση. (εγώ το έχω αφήσει και 2 εβδομάδες)
. Μειονέκτημα σε σχέση με την ψυχρή
μέθοδο το πολύωρο ‘’μαγείρεμα’’. Για
άλλους και το οπτικό αποτέλεσμα σε σχέση
με αυτό της ψυχρής στην τελική του
μορφή, αλλά αυτό είναι θέμα γούστου!!!
